25.8.19

Σκέψεις για την Εκπαιδευτική Αναδοχή 2018-2019


Από τον Οκτώβρη του 2018 ξεκίνησα να βοηθάω στα μαθηματικά τα παιδιά του ξενώνα ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων της ΑΡΣΙΣ στους Ταγαράδες. Κάθε μάθημα μια διαφορετική πρόκληση. Κάθε παιδί σε διαφορετικό επίπεδο γνώσης των ελληνικών, των αγγλικών, των μαθηματικών. Προσπάθεια να βρεθούν τρόποι επικοινωνίας. Το γνωστικό αντικείμενο, η γλώσσα των μαθηματικών συμβόλων βοήθησε, αν και σε πολλές περιπτώσεις αποτέλεσε απλά ένα μέσο της ανάγκης τους για επικοινωνία. Μεγάλη η χαρά τους να μοιράζονται την ορολογία των μαθηματικών στην γλώσσα τους και να βρίσκουμε ομοιότητες, κάτι που χρησιμοποιήθηκε ως κίνητρο από την πλευρά μου. Προσπάθεια σε πολλές περιπτώσεις να μάθουν την ονομασία και τα είδη των αριθμών μέσα από μετρήσεις και επίλυση καθημερινών προβλημάτων βασικής αριθμητικής και γεωμετρίας βιωματικά, με χρήση μέτρου, χάρακα, τριγώνων και διαβήτη. Κάθε παιδί μια ιδιαίτερη περίπτωση. Τα συναισθήματα πολλά που όμως έπρεπε να μπουν στην άκρη ώστε η διαδικασία να γίνει πιο αποτελεσματική. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο και για μένα. Να μαθαίνω τρόπους που δίδασκαν κάποιοι πατεράδες στους γιους τους πως να κάνουν τις βασικές πράξεις της αριθμητικής ελλείψει τυπικής εκπαίδευσης. Πέρα όμως από την εκπαιδευτική διαδικασία μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω τα παιδιά αυτά που κουβαλούν το καθένα τη δική του ιστορία και που μου έκαναν την τιμή να με εμπιστευτούν. Η προσπάθεια ορισμένων παιδιών να ανταποκριθούν συγκινητική. Η αδιαφορία κάποιων άλλων δικαιολογημένη. Το “thanks teacher” η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Επιπλέον μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω τους εργαζόμενους της δομής, που η ενασχόλησή τους ξεπερνά σε πολλά επίπεδα τις εργασιακές τους υποχρεώσεις, καθώς επίσης και κάποια μόνο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Τους/τις ευχαριστώ για τις διευκολύνσεις που μου παρείχαν και την εμπιστοσύνη τους. Τέλος, μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω συναδέλφους εκπαιδευτικούς, εθελοντές/ντριες που συμμετείχαν στο θεσμό των αναδόχων εκπαιδευτικών πολύ πιο ενεργά από μένα και με ένα πηγαίο νοιάξιμο για την τύχη των παιδιών αυτών.

Ελπίζω να βοήθησα από την πλευρά μου τα παιδιά και να διευκόλυνα το έργο των παιδαγωγών της δομής. Προσωπικά δεν νομίζω ότι μπορώ να περιγράψω όλα αυτά που αποκόμισα από τη χρονιά που πέρασε με τη συμμετοχή μου στο θεσμό των αναδόχων εκπαιδευτικών, είναι τόσο πολλά. Μένω στα συναισθήματα που είχα όταν έφευγα από τους Ταγαράδες μετά από τα μαθήματα που ήταν τις περισσότερες φορές ένα κράμα ευφορίας, πληρότητας αλλά και θλίψης.


Ματούλα Σταφυλίδου, Μαθηματικός

No comments:

Post a Comment

Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό στην αξιοπρέπεια των αναγνωστών.
Your comment should respect the readers' human dignity.