Ηλίας Γαλατερός – φιλόλογος
Συμμετέχοντας κάποιους μήνες του σχολικού έτους 2018-19 στην εκπαίδευση ασυνόδευτων ανηλίκων ως ανάδοχος, αναμφίβολα αποκόμισα πρωτόγνωρες εμπειρίες. Οι δυσκολίες στην εκπαιδευτική λειτουργία υπήρξαν μεγάλες: τα παιδιά δε γνώριζαν Ελληνικά, οι μαθητές ήσαν διαφορετικοί σε κάθε μάθημα, επομένως ο όποιος προγραμματισμός πήγαινε συνήθως περίπατο, πολλά παιδιά ήταν αναλφάβητα και αυτονόητα δύσκολα διδάσκονταν με τους τρόπους που συνηθίζονται. Όλες αυτές οι δυσκολίες επέβαλλαν συχνά τον αυτοσχεδιασμό στη διδασκαλία με όχι πάντοτε ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Από την άλλη, σε εμένα προσωπικά, δημιουργούσαν άγχος και ανασφάλεια. Ως εδώ τα δύσκολα. Γιατί πέρα από όλα τα αρνητικά ο τελικός απολογισμός έχει θετικό πρόσημο: Η αγάπη που με περιέβαλαν τα παιδιά, σταδιακά η γνωριμία με κάποια από αυτά,η τεράστια προσπάθεια που κατέβαλαν κάποια , το ενδιαφέρον που επέδειξαν,κι ας μην τα κατάφερναν συχνά στις ασκήσεις, η φιλική συμπεριφορά και ο άοκνος αγώνας του προσωπικού του ξενώνα, όλα αυτά υπήρξαν θαυμάσια και συγκινητικά. Στο τέλος , φεύγοντας από τον ξενώνα, είχα πάντοτε την αίσθηση ότι κάτι καλό έγινε, αυτή ήταν νομίζω και η πιο όμορφη εμπειρία. Η τελική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μου έργου είναι μάλλον αρνητική. Αναμφίβολα όμως οι προθέσεις υπήρξαν καλές και ο θεσμός του ανάδοχου εκπαιδευτικού είναι μια εξαιρετική ιδέα και αξίζει κάθε προσπάθεια.
No comments:
Post a Comment
Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό στην αξιοπρέπεια των αναγνωστών.
Your comment should respect the readers' human dignity.